Przejdź do zawartości

Georg von der Marwitz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Georg von der Marwitz
Ilustracja
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1856
Słupsk

Data i miejsce śmierci

27 października 1929
Unichowo

Przebieg służby
Lata służby

1875–1918

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa

Odznaczenia
Order „Pour le Mérite” Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Order Królewski Korony (Prusy) III Klasa Orderu Orła Czerwonego (Prusy) Order Domowy Królewski Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze Order Zasługi Filipa Wspaniałomyślnego (Hesja) Order Domowy i Zasługi Księcia Piotra Fryderyka Ludwika (Oldenburg) Order Sokoła Białego (Saksonia-Weimar) Order Podwójnego Smoka (Cesarstwo Chińskie) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Komandor Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry) Order Lwa i Słońca (Persja) dla obcokrajowców Komandor Krzyża Wielkiego Orderu Miecza (Szwecja) Członek Orderu Korony Tajlandii

Johannes Georg von der Marwitz (ur. 7 lipca 1856 w Słupsku, zm. 27 października 1929 w Unichowie) – pruski generał, dowódca armii niemieckich w czasie I wojny światowej.

Wczesna kariera wojskowa

[edytuj | edytuj kod]

Marwitz wstąpił do armii w 1875. W latach 1883–1886 studiował na akademii wojskowej. Dopiero w 1900 roku został komendantem pułku kawalerii, następnie został szefem XVIII Korpusu. Przed rozpoczęciem działań I wojny światowej był głównym inspektorem niemieckiej kawalerii.

W czasie I wojny światowej

[edytuj | edytuj kod]

Marwitz został oddelegowany na zachodni front w 1914 i uczestniczył w bitwie pod Haelen. Po tej bitwie został przeniesiony na wschodni front by przejąć dowództwo nad nowo powstałym XXXVIII Korpusem rezerwy. Wziął udział w drugiej bitwie pod Mazurskimi jeziorami wczesną zimą 1915 roku. Przeniesiony na południe wraz z wojskami austro-węgierskimi walczył z Rosjanami, został odznaczony orderem Pour le Mérite w dniu 7 marca 1915.

Po otrzymaniu odznaczenia w 1915, Marwitz służył na zachodnim froncie jako komendant VI Korpusu, ponownie wrócił na wschodni front aż do pomyślnego etapu rosyjskiej ofensywy Brusiłowa w czerwcu 1916. W dniu 6 października 1916 zostaje adiutantem Wilhelma II, a w grudniu 1916 obejmuje dowództwo 2 Armii na zachodnim froncie. W listopadzie 1917 dowodził wojskiem niemieckim przeciw Brytyjczykom w bitwie pod Cambrai, gdzie użyto po raz pierwszy na dużą skalę broni pancernej i czołgów. We wrześniu 1918 przejmuje kierownictwo nad pierwszą armią, którą dowodzi aż do końca wojny.

Po zakończeniu wojny Marwitz wycofał się z publicznego życia i osiedlił się w Unichowie, gdzie zmarł w 1929 roku.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]